mini Gschicht

Früener als Chind, eifach mal amnä verregnetä Sunntig mit d ganzä Familiä idr gmüetlichä Stubä sitzä und zämä alti Fotialbum ahluegä und zwüschet durä immer mal wieder werweislä "wer isch dä das?" oder "he nei was händ dä mir da ahkah?". Das sind doch eifach schüni Erinnerigä wo au eifach immer wieder Goldwert sind. 

​

Us dem Grund find ichs mega wichtig, das mä doch immer wieder Bilder macht. Jetzt i dem Moment chu mä sich sehr guet erinnerä, aber spähter gits eim doch immer wieder ä herrlichä ihblick id vergangäheit. Und über diä Ihblick chumä stuhnä, lachä oder au mal äs Tränli usä druckä. So viel isch mit mä Bild möglich. 

​​​

Als Chind ha ich mal ä Kamera vo mim Götti gschänkt überchu und ha wiä wild druf losgfötelet. Ei Film nachem anderä durä luh. Nachem doch eher tüürä entwicklä, isch dä doch amel d Ernüechterig cho, gad äs paar mal sind da wichtigi Teili abgschnittä gsi oder eifach sust nüd gad ä würglichs bruchbars Foti entstandä. Nüt desto trotz, hani doch immer wiiter gerä ufä Uslöser druckt. ​

​

Vor nä paar Jahr, hani mir dä doch mal min Traum vonerä Spiegelreflexkamera erfüllt und ha dä au i Kürs sehr viel über diä am Ahfang sehr kompliziert würkendi Handhabig glernt. ​

​

So hani mi wiiter ustobet, im Gartä vo dr Muetter, bi üsernä Chüä, Entä und Chatzä, ja au d Familiä het müesä drah glaubä.  Da ich aber so nur immer mi ines Füür chu bi hani dänn ahgfangä mit chlinä Shootings. 

​​

Und da hani mini gross Begeisterig erst Recht entdeckt. 

​​

Äs macht mir ä unheimlichi Freud, Mänschä ds fotigrafierä. Jedesmal sich d nüä Usäforderig ds Stellä, d Lüüt ds abklänkä und locker ds machä vor dr Kamera und das natürlich oft bi Mänschä woni bis dänn nuch nüd kännt ha. Und aschlüssend d Bilder ds bearbeitä. Das heisst nüd, dass ich ds Bild total veränderä, nei nei, ich bringä nur diä einäweg schu so schünä Sachä ufem Bild nuch mii zum Usdruck. Und dänn ds Schönstä, diä fertigä Bilder törfä ab gi und ds erlebä, wiä d Lüüt genau so freud händ am Ergebniss wiä ich.